[سوره الرحمن (55): آيات 14 تا 18]

خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ كَالْفَخَّارِ (14) وَ خَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مارِجٍ مِنْ نارٍ (15) فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (16) رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ (17) فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (18)

ترجمه:

14- انسان را از گل خشكيده‌اى همچون سفال آفريد.

15- و جن را از شعله‌هاى مختلط و متحرك آتش! 16- پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

17- او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است.

18- پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

تفسير:

آفرينش انسان از خاكى همچون سفال!

خداوند بعد از ذكر نعمتهاى گذشته از جمله آفرينش انسان به صورت سربسته، در آيات مورد بحث نخست به شرحى پيرامون آفرينش انس و جن مى‌پردازد شرحى كه هم نشانه قدرت عظيم او است و هم درسهاى عبرتى براى همگان در بردارد.