نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 570
" چرا كه آنها از همه ظالمتر و طغيانگرتر بودند" (إِنَّهُمْ كانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَ أَطْغى).
چرا كه پيامبرشان نوح در مدتى طولانىتر از تمام انبياء به تبليغ آنان پرداخت،
با اين حال جز تعداد كمى به دعوت او پاسخ نگفتند، و در شرك و بتپرستى و تكذيب و
آزار نوح پافشارى و سرسختى فوق العادهاى داشتند، چنان كه شرح آن به خواست خدا در
تفسير سوره نوح خواهد آمد.
***
قوم لوط چهارمين قومى هستند كه به آنها اشاره كرده مىگويد:" خداوند
شهرهاى زير و رو شده قوم لوط را بر زمين زد" (وَ الْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوى).
در ظاهر زلزله شديدى اين آباديها را به آسمان پرتاب كرد و واژگون ساخت و بر
زمين كوبيد، و طبق روايات جبرئيل آنها را به قوت خداداد از زمين بر كند و وارونه كرد
و بر زمين افكند.
***
سپس" آنها را با عذاب سنگينى پوشانيد" (فَغَشَّاها ما غَشَّى)[1] آرى بارانى از سنگهاى آسمانى بر آنها فرو ريخت
و سراسر اين شهرهاى زير و رو شده را زير آوارى از سنگ مدفون ساخت.
درست است كه در تعبيرات اين آيه و آيه قبل تصريحى به نام قوم لوط نشده، اما
معمولا مفسران هم در اينجا و هم در آيات 70 توبه و آيه 9 حاقه كه تعبير به
[1]" ما" در" ما
غشى" ممكن است مفعول باشد و يا فاعل، نظير وَ السَّماءِ وَ ما بَناها: ولى احتمال اول با ظاهر آيه هماهنگتر است در صورت اول معنى جمله همان است
كه در بالا گفتيم و در صورت دوم معنى چنين است:" خداوندى كه پردهاى از عذاب
را بر آنها فرستاد آنها را پوشانيد، به هر حال اين تعبير در مورد بيان عظمت و شدت
چيزى ذكر مىشود.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 570