نفعى برساند چه كسى مى‌تواند مانع گردد"؟! (قُلْ فَمَنْ يَمْلِكُ لَكُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً إِنْ أَرادَ بِكُمْ ضَرًّا أَوْ أَرادَ بِكُمْ نَفْعاً).

براى خدا به هيچ وجه مشكل نيست كه شما را در خانه‌هاى امنتان و در كنار زن و فرزند و اموالتان گرفتار انواع بلاها و مصائب كند، و نيز براى او هيچ مشكل نيست كه در مركز دشمنان و كانون مخالفان شما را از هر گونه گزند محفوظ دارد، اين جهل شما به قدرت خدا است كه اين گونه افكار را در نظر شما زينت مى‌دهد.

آرى" خداوند به تمام اعمالى كه انجام مى‌دهيد خبير و آگاه است" (بَلْ كانَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيراً).

بلكه از اسرار درون سينه‌ها و نيات شما نيز به خوبى با خبر است، او به خوبى مى‌داند كه اين عذر و بهانه‌ها واقعيت ندارد آنچه واقعيت دارد شك و ترديد و ترس و ضعف ايمان شما است، و اين عذرتراشيها بر خدا مخفى نمى‌ماند، و هرگز مانع مجازات شما نمى‌شود.

جالب اينكه هم از لحن آيات، و هم از تواريخ، استفاده مى‌شود كه اين آيات در اثناء بازگشت پيامبر ص به مدينه نازل شد، يعنى پيش از آنكه متخلفان بيايند و عذرتراشى كنند پرده از روى كار آنها برداشت و رسوايشان كرد!

آرى علت عدم شركت شما در اين سفر تاريخى مساله اموال و زن و فرزند نبود، بلكه عامل اصلى سوء ظنى بود كه به خدا داشتيد، و با محاسبات غلط