رسد به انسان درس نخوانده‌اى كه در محيطى مملو از جهل و خرافات پرورش يافته، قادر نيست سخنانى چنين پر محتوا بياورد كه بعد از گذشتن قرنها الهام بخش مغزهاى متفكران است، و مى‌تواند پايه‌اى براى ساختن اجتماع صالح، سالم، مؤمن و پيشرو گردد.

ضمنا بايد توجه داشت اين سخن تنها در مورد آيات قرآن نيست، بلكه به قرينه آيات گذشته سنت پيامبر ص را نيز شامل مى‌شود كه آنهم بر طبق وحى الهى است، چرا كه اين آيه با صراحت مى‌گويد: او از روى هوى سخن نمى‌گويد هر چه مى‌گويد وحى است.

حديث جالب زير شاهد ديگرى بر اين مدعا است:

" سيوطى" كه از دانشمندان معروف اهل سنت است در تفسير" در المنثور" چنين نقل مى‌كند:" روزى رسول خدا ص دستور داد تمام درهاى خانه‌هايى كه به داخل مسجد پيامبر ص گشوده مى‌شد (جز در خانه على ع) بسته شود، اين امر بر مسلمانان گران آمد تا آنجا كه" حمزه" عموى پيغمبر ص از اين كار گله كرد كه چگونه در خانه عمويت و ابو بكر و عمر و عباس را بستى، اما در خانه پسر عمويت را باز گذاردى؟ (و او را بر ديگران ترجيح دادى).

هنگامى كه پيامبر ص متوجه شد كه اين امر بر آنها گران آمده است مردم را به مسجد دعوت فرمود، و خطبه بى‌نظيرى در تمجيد و توحيد خداوند ايراد كرد، سپس افزود:

ايها الناس ما انا سددتها، و لا انا فتحتها، و لا انا اخرجتكم و اسكنته، ثم قرأ" وَ النَّجْمِ إِذا هَوى‌ ما ضَلَّ صاحِبُكُمْ وَ ما غَوى‌ وَ ما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى‌ إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحى‌

":" اى مردم! من شخصا درها را نبستم و نگشودم، و من شما را از مسجد بيرون نكردم، و على را ساكن ننمودم (آنچه بود وحى الهى و فرمان خدا بود) سپس اين آيات را تلاوت كرد: