نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 387
بعضى متوسط و بعضى هدف نهايىاند و بعضى نتيجه آن.
هدف اصلى همان" عبوديت" است كه در آيات مورد بحث به آن اشاره شده، و
مساله" علم و دانش" و" امتحان و آزمايش" اهدافى هستند كه در
مسير عبوديت قرار مىگيرند، و" رحمت واسعه خداوند" نتيجه اين عبوديت
است.
باين ترتيب روشن مىشود كه ما همه براى عبادت پروردگار آفريده شدهايم، اما
مهم اين است كه بدانيم حقيقت" عبادت" چيست؟
آيا تنها انجام مراسمى مانند ركوع و سجود و قيام و قعود و نماز و روزه منظور
است؟ يا حقيقتى است ما وراى اينها؟ هر چند عبادات رسمى نيز همگى واجد اهميتند.
براى يافتن پاسخ اين سؤال بايد روى واژه" عبد" و" عبوديت"
تكيه كرد و به تحليل آنها پرداخت.
" عبد" از نظر لغت عرب به انسانى مىگويند كه سر تا پا تعلق به مولا
و صاحب خود دارد، ارادهاش تابع اراده او، و خواستش تابع خواست او است. در برابر
او مالك چيزى نيست، و در اطاعت او هرگز سستى به خود راه نمىدهد.
و به تعبير ديگر" عبوديت"- آن گونه كه در متون لغت آمده- اظهار
آخرين درجه خضوع در برابر معبود است، و به همين دليل تنها كسى مىتواند معبود باشد
كه نهايت انعام و اكرام را كرده است و او كسى جز خدا نيست.
بنا بر اين عبوديت نهايت اوج تكامل يك انسان و قرب او به خدا است.
عبوديت نهايت تسليم در برابر ذات پاك او است.
عبوديت اطاعت بى قيد و شرط و فرمانبردارى در تمام زمينههاست.
و بالآخره عبوديت كامل آن است كه انسان جز به معبود واقعى يعنى كمال مطلق
نينديشد، جز در راه او گام بر ندارد، و هر چه غير او است فراموش كند، حتى خويشتن
را!
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 387