[سوره الذاريات (51): آيات 47 تا 51]
وَ السَّماءَ بَنَيْناها بِأَيْدٍ وَ إِنَّا لَمُوسِعُونَ (47) وَ الْأَرْضَ فَرَشْناها فَنِعْمَ الْماهِدُونَ (48) وَ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (49) فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ (50) وَ لا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ (51)
ترجمه:
47- ما آسمان را با قدرت بنا كرديم و همواره آن را وسعت مىبخشيم! 48- و زمين را گسترديم، و چه خوب گسترانندهايم؟
49- و از هر چيز دو زوج آفريديم شايد متذكر شويد.
50- پس به سوى خدا بگريزيد كه من از سوى او براى شما بيم دهنده آشكارى هستم.
51- و با خدا معبود ديگرى قرار ندهيد كه من براى شما از سوى او بيم دهنده آشكارى هستم.
تفسير: پيوسته آسمانها را گسترش مىدهيم!
بار ديگر اين آيات به مساله آيات عظمت خداوند در عالم آفرينش مىپردازد