و در حقيقت بحثهايى را كه در آيات 20 و 21 همين سوره در باره آيات او در زمين و وجود انسان گذشت تكميل مى‌كند، و در ضمن دليلى بر قدرت خداوند بر مساله معاد و زندگى پس از مرگ است نخست مى‌فرمايد:" ما آسمان را با قدرت بنا كرديم، و پيوسته آن را وسعت مى‌بخشيم" (وَ السَّماءَ بَنَيْناها بِأَيْدٍ وَ إِنَّا لَمُوسِعُونَ‌).

" ايد" (بر وزن صيد) به معنى قدرت و قوت است، و در آيات قرآن مجيد كرارا به اين معنى آمده است، و در اينجا اشاره به قدرت كامله خداوند بزرگ در آفرينش آسمانها دارد.

نشانه‌هاى اين قدرت عظيم هم در عظمت آسمانها و هم در نظام خاصى كه بر آنها حاكم است به خوبى آشكار مى‌باشد [1]

[1] در اينجا پاره‌اى از اشتباهات براى بعضى از مفسران يا غير آنها واقع شده كه تذكر آن لازم به نظر مى‌رسد:

1- بعضى از مفسران" ايد" را به دو معنى تفسير كرده‌اند:" قدرت" و" نعمت" در حالى كه" ايد" از نظر لغت به معنى قدرت است، ولى" يد" كه جمع آن" ايدى" و جمع جمع آن" ايادى" مى‌شود به معنى قدرت و نعمت، هر دو آمده است (ما نيز در تفسير آيه 17 سوره ص به پيروى از مرحوم طبرسى در مجمع البيان دو معنى را براى" ايد" ذكر كرده‌ايم كه به اين وسيله اصلاح مى‌كنيم).

2- در المعجم المفهرس (محمد فؤاد عبد الباقى) آيه مورد بحث در ماده" اييد" (باد و" ياء") ذكر شده و آن را از ماده" ايد" جدا ساخته است، اين اشتباه ظاهرا از رسم الخط بعضى از قرآنها ناشى شده است و گرنه همه مفسران تا آنجا كه ما اطلاع داريم اتفاق نظر دارند كه آيه مورد بحث همان" ايد" به معنى قدرت است.