" مسومة" به چيزى مى‌گويند كه داراى علامت و نشانه‌اى است، و در اينكه چگونه آنها نشاندار بودند؟ در ميان مفسران گفتگو است، بعضى گفته‌اند:

آنها شكل مخصوص داشته كه نشان مى‌داده سنگ معمولى نيست، بلكه وسيله عذاب است. و جمعى گفته‌اند: هر كدام علامتى داشته و براى فرد معين و نقطه خاصى نشانه‌گيرى شده بود، تا مردم بدانند كه مجازاتهاى خداوند آن چنان حساب شده است كه حتى معلوم است كدام فرد مجرم با كدام سنگ بايد نابود شود! تعبير به" مسرفين" اشاره به كثرت گناه آنها است، به گونه‌اى كه از حد گذرانده و پرده‌هاى حيا و شرم را دريده بودند، اگر كسى در حالات قوم لوط و انواع گناهان آنها دقت كند مى‌بيند كه اين تعبير در مورد آنها بسيار پر معنى است‌ [1] هر انسانى ممكن است گهگاه آلوده به گناهى شود اما اگر به زودى بيدار گردد و جبران و اصلاح كند زياد مشكل نيست، مشكل زمانى پيش مى‌آيد كه سر به اسراف بگذارد.

اين تعبير در عين حال مطلب ديگرى را نيز بازگو مى‌كند كه نه تنها اين سنگهاى آسمانى براى قوم لوط نشانه‌گيرى شده بود، بلكه در انتظار همه گنهكاران مسرف است.

[1] به جلد 9 صفحه 197 مراجعه شود (ذيل آيه 81 سوره هود).