و در آخرين آيه مورد بحث كه آخرين آيه اين سوره است بار ديگر به پيامبرش
در مقابل مخالفان سر سخت و لجوج تسلى و دلدارى مىدهد و مىفرمايد:
" ما به آنچه آنها مىگويند آگاهتريم" (نَحْنُ أَعْلَمُ بِما يَقُولُونَ).
" و تو مامور نيستى كه آنها را مجبور به ايمان كنى و با قهر و اجبار به
سوى اسلام بكشانى" (وَ ما
أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ).
وظيفه تو تنها ابلاغ رسالت، و دعوت به سوى حق و بشارت و انذار است" چون
چنين است آنها را كه از عذاب و عقاب من مىترسند به وسيله قرآن متذكر ساز، و پند و
اندرز ده" (فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ يَخافُ
وَعِيدِ) [2] در تفسير" قرطبى" آمده است كه" ابن
عباس" مىگويد: جمعى عرض كردند اى رسول خدا! ما را انذار كن و بيم ده، آيه
فوق نازل شد و گفت:
" فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ يَخافُ
وَعِيدِ" [3] اشاره به اينكه قرآن براى انذار و بيدار ساختن افراد مؤمن
كافى است هر صفحهاى از آن يادآور قيامت، و آيات مختلفش بازگو كننده سرنوشت
پيشينيان و توصيفهايش از مواهب بهشتى و عذابهاى دوزخى و حوادثى كه در آستانه
رستاخيز و در دادگاه عدل الهى واقع مىشود بهترين پند و اندرز براى همگان است.
به راستى يادآورى آن صحنه كه زمينها از هم شكافته مىشود، و خاكها جان
[1]" كتاب خصال" طبق نقل
نور الثقلين جلد 5 صفحه 119.
[2] توجه داشته باشيد كه"
وعيد" در اصل" وعيدى" بوده" ياء" حذف شده و كسره كه دليل
بر آن است باقى مانده، و مفعول براى" يخاف" مىباشد.