[سوره ق (50): آيات 41 تا 45]

وَ اسْتَمِعْ يَوْمَ يُنادِ الْمُنادِ مِنْ مَكانٍ قَرِيبٍ (41) يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ذلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ (42) إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي وَ نُمِيتُ وَ إِلَيْنَا الْمَصِيرُ (43) يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِراعاً ذلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنا يَسِيرٌ (44) نَحْنُ أَعْلَمُ بِما يَقُولُونَ وَ ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ يَخافُ وَعِيدِ (45)

ترجمه:

41- گوش فرا ده و منتظر روزى باش كه منادى از مكان نزديك ندا مى‌دهد.

42- روزى كه همگان صيحه رستاخيز را به حق مى‌شنوند، آن روز روز خروج است.

43- مائيم كه زنده مى‌كنيم، و مى‌ميرانيم، و بازگشت تنها به سوى ما است.

44- روزى كه زمين از روى آنها شكافته مى‌شود و به سرعت (از قبرها) خارج مى‌گردند، و اين جمع كردن براى ما آسان است.

45- ما به آنچه آنها مى‌گويند آگاهتريم و تو مامور به اجبار آنها نيستى، بنا بر اين به وسيله قرآن كسانى را كه از عذاب من مى‌ترسند متذكر ساز.