خداوند براى نهايت اكرام و احترام مؤمنان پرهيزگار بجاى آنكه آنها را به سوى بهشت برد، بهشت را به سوى آنها مى‌آورد! در سوره شعراء آيات 90 و 91 نيز مى‌خوانيم: وَ أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ وَ بُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغاوِينَ‌:" در آن روز بهشت را به پرهيزگاران نزديك مى‌كنند و دوزخ را براى گمراهان آشكار".

و اين نهايت لطف و احترام خدا به بندگان مؤمن است كه بالاتر از آن تصور نمى‌شود.

تعبير به" غير بعيد" نيز به عنوان تاكيد است‌ [1] به هر حال مفهوم آيه اين است كه اين مساله در قيامت واقع مى‌شود هر چند تعبير به فعل ماضى (ازلفت) شده است، زيرا حوادث مسلمى كه در آينده رخ مى‌دهد در بسيارى از تعبيرات به صورت فعل ماضى بيان مى‌شود، ولى بعضى آن را واقعا به صورت ماضى معنى كرده‌اند، و گفته‌اند نزديك نمودن بهشت به پرهيزگاران در دنيا حاصل شده، چرا كه بهشت با آنها فاصله‌اى ندارد، بيرون رفتن از دنيا همان و گام نهادن در بهشت همان! ولى با توجه به آيات قبل و بعد كه سخن از صحنه قيامت مى‌گويد اين معنى بعيد به نظر مى‌رسد و مناسب همان تفسير اول است.

[1]" غير بعيد" ممكن است" ظرف" و نيز ممكن است" حال" بوده باشد، و يا صفت است براى مصدر محذوفى و در تقدير" ازلافا غير بعيد" است.