34- (به آنها مى‌گويند) به سلامت وارد بهشت شويد، امروز روز جاودانى است.

35- هر چه بخواهند در آنجا براى آنها هست و نزد ما نعمتهاى اضافى ديگرى است (كه به فكر هيچكس نمى‌رسد).

36- چه بسيار اقوامى را كه قبل از آنها هلاك كرديم، اقوامى كه از آنها قويتر بودند، و شهرها (و كشورها) را گشودند، آيا راه فرارى وجود دارد؟

37- در اين تذكرى است براى آن كس كه عقل دارد، يا گوش فرا دهد و حضور يابد.

تفسير: اى مجرمان! راه فرارى نيست‌

با توجه به اينكه بحثهاى اين سوره غالبا بر محور مساله معاد و امورى كه در ارتباط با آن است دور مى‌زند و با توجه به اينكه در آيات گذشته از چگونگى افكندن كفار لجوج در جهنم و شدت عذاب آنها و صفاتى كه آنها را به دوزخ مى‌كشد سخن به ميان آمد، در آيات مورد بحث صحنه ديگرى را ترسيم مى‌كند، صحنه داخل شدن پرهيزگاران به بهشت با احترام كامل، و اشاره به انواع نعمتهاى بهشتى و صفاتى كه انسان را در صف بهشتيان قرار مى‌دهد، تا در مقايسه با يكديگر حقايق روشنتر گردد.

نخست مى‌فرمايد:" در آن روز بهشت به پرهيزگاران نزديك مى‌شود و فاصله‌اى از آنها ندارد"! (وَ أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ).

" ازلفت" از ماده" زلفى" (بر وزن كبرى) به معنى قرب و نزديكى است.

جالب اينكه نمى‌گويد پرهيزگاران را به بهشت نزديك مى‌كنند بلكه مى‌گويد بهشت را به آنها نزديك مى‌كنند! اين مطلبى است كه در شرائط اين دنيا قابل تصور نيست، اما از آنجا كه اصول حاكم بر سراى آخرت اصولى است كه با شرائط اين جهان بسيار متفاوت است به هيچوجه جاى تعجب نيست كه‌