داشته باشد، و نتيجه آن تركيب ذات پاك خدا است، در حالى كه دلائل عقلى و نقلى گواه بر بساطت و احديت وجود او است، چرا كه جزء مخصوص به موجودات امكانيه است.

سپس مى‌افزايد:" انسان كفران كننده آشكارى است" (إِنَّ الْإِنْسانَ لَكَفُورٌ مُبِينٌ‌).

اين همه نعمتهاى الهى سراسر وجود او را احاطه كرده كه پنج بخش آن در آيات پيشين گذشت با اينحال بجاى اينكه سر بر آستان خالق و ولى نعمت خود بسايد راه كفران پيش گرفته به سراغ مخلوقاتش مى‌رود.

به پندار شما مقام دختر پائين‌تر است، چگونه خود را بر خدا ترجيح مى‌دهيد؟ سهم او را دختر، و سهم خود را پسر مى‌پنداريد؟! درست است كه زن و مرد در پيشگاه خدا در ارزشهاى والاى انسانى يكسانند، ولى گاه استدلال به ذهنيات مخاطب تاثيرى در فكر او مى‌گذارد كه وادار به تجديد نظر مى‌شود.