خداوند براى شما وجود ندارد، و هر كس را خداوند (بخاطر اعمالش) گمراه سازد، هدايت كننده‌اى براى او نيست.

تفسير: من به شما اخطار مى كنم!

مردم مصر به حكم اينكه در آن زمان نيز نسبتا متمدن و با سواد بودند گفتگوهاى مورخان را در باره اقوام پيشين، اقوامى همچون قوم نوح و عاد و ثمود كه سرزمين آنها غالبا فاصله زيادى از آنها نداشت شنيده بودند، و از سرنوشت دردناك آنها كم و بيش خبر داشتند.

لذا مؤمن آل فرعون بعد از آنكه با نقشه قتل موسى به مخالفت پرداخت و با مقاومت سرسختانه فرعون روبرو شد كه دستور قتل را مجددا تاييد كرد دست از تلاش و كوشش خود بر نداشت، و نمى‌بايست بردارد، لذا به اين فكر افتاد كه اين بار دست اين قوم سركش را گرفته و به اعماق تاريخ پيشينيان ببرد، و آنها را از تكرار چنان مصائبى در مورد خودشان بيم دهد، شايد بيدار شوند و در تصميم خود تجديد نظر كنند، سخن خود را از اينجا شروع كرد" و گفت: اى قوم من! من بر شما از روزى همانند روز مجازات اقوام پيشين مى‌ترسم" (وَ قالَ الَّذِي آمَنَ يا قَوْمِ إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ مِثْلَ يَوْمِ الْأَحْزابِ‌).

[1] داب (بر وزن ضرب) در اصل به معنى ادامه سير است و دائب به موجودى گفته مى‌شود كه به سير خود ادامه مى‌دهد سپس به هر عادت مستمرى اطلاق شده و منظور در اينجا از دَأْبِ قَوْمِ نُوحٍ‌ .... عادت مستمرى است كه آنها داشتند و آن استمرار بر شرك و طغيان و ظلم و كفران بود.