در مقابل بت پرستان لجوج و بيرحم و كينه‌توز ايفا كند.

به هر حال آنچه بعضى از جاهلان و ناآگاهان پنداشته‌اند كه تقيه مخصوص مذهب شيعه است، يا تقيه نشانه ضعف و زبونى است، كاملا بى‌اساس و دور از منطق است، تقيه در تمام مكتبها بدون استثنا وجود دارد.

براى توضيح بيشتر به جلد دوم همين تفسير صفحه 373 (ذيل آيه 28 آل عمران) و جلد يازدهم صفحه 423 (ذيل آيه 106 سوره نحل) مراجعه فرمائيد.

3- صديقون كيانند؟

در بعضى از روايات از پيغمبر گرامى اسلام نقل شده:

الصديقون ثلاثه" حبيب النجار" مؤمن آل يس الذى يقول" فاتبعوا المرسلين اتبعوا من لا يسالكم اجرا" و" حزقيل" مؤمن آل فرعون و" على بن ابى طالب" (ع) و هو افضلهم:

" نخستين تصديق كنندگان (پيامبران بزرگ) سه كس بودند: حبيب نجار، مؤمن آل يس همان كسى كه به مردم (انطاكيه) مى‌گفت از فرستادگان خدا پيروى كنيد، از كسانى پيروى كنيد كه پاداشى از شما نمى‌خواهند و خود هدايت يافته‌اند، و حزقيل مؤمن آل فرعون، و على بن ابى طالب ع و او از همه برتر است".

اين حديث هم در منابع شيعه و هم در منابع اهل سنت به چشم مى‌خورد" [1] و به راستى اين هر سه در بحرانى‌ترين لحظات به پيامبران الهى ايمان آوردند و پيشگام و پيشقدم بودند و شايسته نام صديقند، آنها در راس كسانى قرار دارند كه پيامبران الهى را تصديق كردند، مخصوصا على ع كه از آغاز عمر تا پايان همواره يار و ياور پيامبر اسلام ص بود، و در حيات پيامبر و حتى بعد از رحلت او فداكارى و ايثارگرى را به آخرين حد ابراز داشت.

[1]" صدوق" در" امالى" و" ابن حجر" نيز آن را در فصل ثانى از باب 9 از" صواعق" آورده است‌