نيك سوق دهد".

ماموريت چنين فرشته‌اى دليل بر وجود يك برنامه اختصاصى است.

شاهد ديگر اينكه در هيچ تاريخى نقل نشده است كه پيغمبر اسلام ص در معابد يهود يا نصارى يا مذهب ديگر مشغول عبادت شده باشد، نه در كنار كفار در بتخانه بود، و نه در كنار اهل كتاب در معابد آنان، در عين حال پيوسته خط و طريق توحيد را ادامه مى‌داد، و به اصول اخلاق و عبادت الهى سخت پايبند بود.

روايات متعددى نيز- طبق نقل علامه مجلسى در بحار الانوار- در منابع اسلامى آمده است كه پيامبر ص از آغاز عمرش مؤيد به روح القدس بود و با چنين تاييدى مسلما بر اساس الهام روح القدس عمل مى‌كرد" [1]" علامه مجلسى" شخصا معتقد است كه پيامبر اسلام قبل از مقام رسالت داراى مقام نبوت بوده، گاه فرشتگان با او سخن مى‌گفتند، و صداى آنها را مى‌شنيد، و گاه در رؤياى صادقه به او الهام الهى مى‌شد، و بعد از چهل سال به مقام رسالت رسيد، و قرآن و اسلام رسما بر او نازل شد، او شش دليل بر اين معنى ذكر مى‌كند كه بعضى از آنها با آنچه در بالا آورديم هماهنگ است (توضيح بيشتر را مى‌توانيد در جلد 18 بحار الانوار صفحه 277 به بعد مطالعه كنيد).

2- پاسخ به يك سؤال‌

به دنبال اين بحث اين سؤال مطرح مى‌شود كه با توجه به آنچه در باره ايمان و اعمال پيامبر ص قبل از نبوت گفته شد چرا در آيه فوق مى‌فرمايد:

ما كُنْتَ تَدْرِي مَا الْكِتابُ وَ لَا الْإِيمانُ‌" تو قبلا نمى‌دانستى قرآن و ايمان چيست"! گرچه پاسخ اين سؤال را به طور فشرده به هنگام آيه بيان كرديم ولى شايسته است توضيح بيشترى در اين زمينه داده شود.

[1] بحار الانوار جلد 18 صفحه 288