نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 20 صفحه : 488
معتقدند نزول وحى از طريق فرستادن فرشته وحى خود به چهار طريق صورت مىگرفته:
1- آنجا كه فرشته بىآنكه بر پيامبر ظاهر شود در روح او القاء مىكرده است،
چنان كه در حديثى از پيامبر ص مىخوانيم:
ان روح القدس نفث فى روعى انه لن تموت نفس حتى تستكمل رزقها فاتقوا اللَّه و
اجملوا فى الطلب:
" روح القدس در قلب من اين معنى را دميده كه هيچكس نمىميرد تا روزى خود
را به طور كامل بگيرد، بنا بر اين از خدا بپرهيزيد و در طلب روزى حريص
نباشيد".
2- گاه فرشته به صورت انسانى در مىآمد و پيامبر را مخاطب مىساخت و مطالب را
به او مىگفت (چنان كه در مورد ظهور جبرئيل به صورت دحيه كلبى [1] در احاديث آمده
است).
3- گاه به صورتى بود كه همچون زنگ در گوشش صدا مىكرد و اين سختترين نوع وحى
بر پيامبر بود به گونهاى كه حتى در روزهاى بسيار سرد صورت مباركش غرق عرق مىشد،
و اگر بر مركب سوار بود مركب چنان سنگين مىشد كه بىاختيار به زمين مىنشست.
4- گاه جبرئيل به صورت اصليش كه خدا او را بر آن صورت آفريده بود بر پيامبر
ظاهر مىشد و اين در طول عمر پيغمبر تنها دو بار صورت گرفت (همان گونه كه در سوره
نجم- آيه 12 شرح آن خواهد آمد) [2]
***
[1]" دحية بن خليفة الكلبى"
برادر رضاعى پيامبر (ص) بود، و از زيباترين مردم آن زمان محسوب مىشد، و هنگامى كه
جبرئيل به سراغ پيامبر (ص) مىآمد در آن چهره نمايان مىگشت (مجمع البحرين ماده
دحى)- او از مشاهير صحابه پيامبر و به حسن صورت معروف بود، پيغمبر اكرم او را به
رسالت نزد قيصر روم" هرقل" فرستاد، در سال 6 يا 7 هجرى، و تا زمان خلافت
معاويه زنده بود (لغتنامه دهخدا)