نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 20 صفحه : 454
تا كشتيهاى كوه پيكر را درهم بكوبند، و همچون پر كاهى در ميان امواج بغلطانند
ولى لطف عميم او مانع اين كار است.
" تا كسانى كه در آيات ما مجادله مىكنند و به مخالفت و انكار برمىخيزند
بدانند هيچ پناهگاهى (جز ذات پاك خداوند) ندارند" (وَ يَعْلَمَ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِنا ما لَهُمْ
مِنْ مَحِيصٍ) [1] آرى آنها كسانى نيستند كه مشمول عفو خداوند شوند، چرا كه
آگاهانه به مخالفت برخاسته، و از روى عداوت و لجاج به ستيزهجويى ادامه مىدهند،
آنها از چشمه جوشان عفو و رحمتش ممنوعند، و از چنگال عذابش رهايى ندارند.
" محيص" از ماده" حيص" (بر وزن حيف) به معنى بازگشت و
عدول و كنارهگيرى كردن از چيزى است، و از آنجا كه" محيص" اسم مكان است،
اين كلمه به معنى فرارگاه يا پناهگاه مىآيد [2]
***
در آخرين آيه مورد بحث روى سخن را به همگان
كرده، مىگويد:
" آنچه به شما عطا شده متاع زودگذر زندگى دنياى فانى است" (فَما أُوتِيتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَمَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا).
مبادا شما را فريب دهد و غافل سازد، و تصور كنيد هميشه در اختيار شما است،
برقى است مىجهد و به زودى خاموش مىشود، شعلهاى است در برابر باد
[1] جمله وَ يَعْلَمَ الَّذِينَ يُجادِلُونَ ... بنا به گفته زمخشرى در كشاف منصوب بودنش به خاطر عطف بر تعليل محذوفى است
و در تقدير چنين است: لينتقم منهم و يعلم الذين يجادلون ... هدف آن است كه خداوند
از اين گروه انتقام گيرد و هدف اين است كه مجادله كنندگان بدانند راه نجاتى
نيست"
[2] در جلد دهم تفسير نمونه صفحه 325
اين كلمه از ماده" محص" ذكر شده كه بايد اصلاح شود
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 20 صفحه : 454