[سوره الشورى (42): آيات 24 تا 26]

أَمْ يَقُولُونَ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ كَذِباً فَإِنْ يَشَإِ اللَّهُ يَخْتِمْ عَلى‌ قَلْبِكَ وَ يَمْحُ اللَّهُ الْباطِلَ وَ يُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ (24) وَ هُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ يَعْفُوا عَنِ السَّيِّئاتِ وَ يَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ (25) وَ يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ يَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَ الْكافِرُونَ لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ (26)

ترجمه:

24- آنها مى‌گويند، او بر خدا دروغ بسته، ولى اگر خدا بخواهد بر قلب تو مهر مى‌نهد (و قدرت اظهار اين آيات را از تو مى‌گيرد) و باطل را محو مى‌كند و حق را به فرمانش پابرجا مى‌سازد، چرا كه او به آنچه در درون دلها است آگاه است.

25- او كسى است كه توبه را از بندگانش مى‌پذيرد، و گناهان را مى‌بخشد و آنچه را انجام مى‌دهيد مى‌داند.

26- و درخواست كسانى را كه ايمان آورده‌اند و عمل صالح انجام داده‌اند اجابت مى‌كند، و از فضلش بر آنها مى‌افزايد، اما براى كافران عذاب شديدى است.

تفسير: او توبه بندگان را مى پذيرد

اين آيات ادامه آيات گذشته در زمينه رسالت و اجر رسالت، و مودت ذى القربى‌