بيان كرده‌اند [1] 6- و نيز سيوطى در" الدر المنثور" از ابن جرير از ابى الديلم چنين نقل مى‌كند: هنگامى كه على بن الحسين ع را به اسارت آوردند، و بر در دروازه دمشق نگهداشتند، مردى از اهل شام گفت: الحمد للَّه الذى قتلكم و استاصلكم!:

" خدا را شكر كه شما را كشت، و ريشه كن ساخت! على بن الحسين ع فرمود: آيا قرآن را خوانده‌اى؟ گفت آرى، فرمود:

سوره‌هاى حاميم را خوانده‌اى، عرض كرد نه، فرمود آيا اين آيه را نخوانده‌اى‌ قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‌؟! گفت: آيا شما همانها هستيد كه در اين آيه اشاره شده؟ فرمود: آرى‌ [2] 7-" زمخشرى" در" كشاف" حديثى نقل كرده كه فخر رازى و قرطبى نيز در تفسيرشان از او اقتباس كرده‌اند: حديث مزبور به وضوح مقام آل محمد ص و اهميت حب آنها را بيان مى‌دارد، مى‌گويد: رسول خدا ص فرمود:

من مات على حب آل محمد مات شهيدا.

الا و من مات على حب آل محمد (ص) مغفورا له.

الا و من مات على حب آل محمد مات تائبا.

الا و من مات على حب آل محمد مات مؤمنا مستكمل الايمان.

الا و من مات على حب آل محمد بشره ملك الموت بالجنة ثم منكر و نكير.

الا و من مات على حب آل محمد يزف الى الجنة كما تزف العروس الى بيت زوجها.

الا و من مات على حب آل محمد فتح له فى قبره بابان الى الجنة.

الا و من مات على حب آل محمد جعل اللَّه قبره مزار ملائكة الرحمة.

الا و من مات على حب آل محمد مات على السنة و الجماعة.

[1]" مجمع البيان" جلد 9 صفحه 29

[2]" الدر المنثور" جلد 6 صفحه 7