ترجمه:

43- نسبتهاى ناروايى كه به تو مى‌دهند همان است كه به پيامبران قبل از تو نيز داده شده، پروردگار تو داراى مغفرت و مجازات دردناكى است.

44- هر گاه آن را قرآنى عجمى قرار مى‌داديم حتما مى‌گفتند: چرا آياتش روشن نيست؟ آيا قرآن عجمى از پيغمبرى عربى درست است؟! بگو: اين براى كسانى كه ايمان آورده‌اند هدايت و درمان است، ولى كسانى كه ايمان نمى‌آورند گوشهايشان سنگين است، گويى نابينا هستند و آن را نمى‌بينند، آنها همچون كسانى هستند كه از راه دور صدا زده مى‌شوند.

45- ما به موسى كتاب آسمانى داديم، سپس در آن اختلاف شد، و اگر فرمانى از ناحيه پروردگار تو در اين زمينه صادر نشده بود (كه بايد به آنها مهلت داد تا اتمام حجت شود) در ميان آنها داورى مى‌شد (و مشمول عذاب الهى مى‌گشتند) ولى آنها هنوز در كتاب تو شك و ترديد دارند.

46- كسى كه عمل صالحى بجا آورد نفعش براى خود او است و هر كس بدى كند به خويشتن بدى كرده، و پروردگارت هرگز به بندگان ستم نمى‌كند.

تفسير:

قرآن هدايت است و درمان‌

از آنجا كه كفار مكه شديدترين مبارزه را با آئين اسلام و شخص پيامبر ص آغاز كرده بودند و آيات گذشته از الحاد آنها در دلائل توحيد و كفر و تكذيبشان نسبت به آيات الهى خبر مى‌داد، در نخستين آيه مورد بحث به عنوان تسلى خاطر پيامبر ص و آموختن درس استقامت و پايمردى به همه مسلمين كه در فشار دشمنان قرار مى‌گيرند، مى‌فرمايد:" نسبتهاى ناروايى كه به تو داده مى‌شود همانست كه به پيامبران پيش از تو داده شد" (ما يُقالُ لَكَ إِلَّا ما قَدْ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِنْ قَبْلِكَ‌).

اگر مجنون و ساحرت مى‌خوانند، به پيامبران بزرگ پيشين همين نسبتها را دادند، و اگر دروغگويت مى‌نامند آنها نيز از اين نسبت در امان نبودند،