[سوره فصلت (41): آيات 40 تا 42]

إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي آياتِنا لا يَخْفَوْنَ عَلَيْنا أَ فَمَنْ يُلْقى‌ فِي النَّارِ خَيْرٌ أَمْ مَنْ يَأْتِي آمِناً يَوْمَ الْقِيامَةِ اعْمَلُوا ما شِئْتُمْ إِنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (40) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ لَمَّا جاءَهُمْ وَ إِنَّهُ لَكِتابٌ عَزِيزٌ (41) لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ (42)

ترجمه:

40- كسانى كه آيات ما را تحريف مى‌كنند بر ما پوشيده نخواهند بود! آيا كسى كه در آتش افكنده مى‌شود بهتر است يا كسى كه در نهايت امن و امان در قيامت به عرصه محشر مى‌آيد، هر چه مى‌خواهيد انجام دهيد، او به آنچه انجام مى‌دهيد بيناست! 41- كسانى كه به اين ذكر (قرآن) هنگامى كه به سراغ آنها آمد كافر شدند (نيز بر ما مخفى نخواهند ماند) و اين كتابى است قطعا شكست ناپذير.

42- كه هيچگونه باطلى، نه از پيش رو و نه از پشت سر، به سراغ آن نمى‌آيد، چرا كه از سوى خداوند حكيم و شايسته ستايش نازل شده است.