پرداخته، مى‌گويد:" آن كس كه اين زمين مرده را زنده كرد هم او مردگان را نيز در قيامت زنده مى‌كند"! (إِنَّ الَّذِي أَحْياها لَمُحْيِ الْمَوْتى‌).

آرى" او بر همه چيز توانا است" (إِنَّهُ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ).

دلائل قدرتش در همه جا نمايان است و همه سال نشانه‌هاى آن را با چشم خود مى‌بينيد، با اين حال چگونه در مساله معاد ترديد مى‌كنيد؟

و آن را جز محالات مى‌شمريد؟ زهى نادانى و غفلت و بيخبرى!" خاشعة" از ماده" خشوع" در اصل به معنى تضرع و تواضع توام با ادب است، و به كار بردن اين تعبير در مورد زمين خشكيده در حقيقت يك نوع كنايه است. آرى زمين به هنگامى كه خشكيده و فاقد آب مى‌شود از هر گونه گل و گياه خالى مى‌گردد، و به صورت انسان افتاده و يا مرده بيجانى در مى‌آيد، اما نزول باران حيات جديدى به آن مى‌بخشد آن را به حركت و نمو و رشد وا مى‌دارد.

جمله" ربت" از ماده" ربو" (بر وزن غلو) به معنى افزايش و نمو است و ربا نيز از همين ماده است، چرا كه ربا خوار طلب خود را با افزايشى مى‌گيرد.

" اهتزت" از ماده" هز" (بر وزن حظ) به معنى تحريك شديد است، در باره طرق اثبات معاد جسمانى و چگونگى استدلال از جهان گياهان بر اين مساله در پايان سوره يس (اواخر جلد هيجدهم) بحث مشروح‌ترى داشته‌ايم.