از آنجا كه آيه قيد و شرطى ندارد با معنى اخير سازگارتر است، به خصوص اينكه فرشتگان در چهارمين بشارت مى‌گويند:" ما دوستان شما در دنيا و آخرت هستيم" و اين دليل بر آن است كه اين مژده‌ها را به هنگامى كه آنها در دنيا زنده‌اند از فرشتگان مى‌شنوند، اما نه بشارتى با زبان و الفاظ، بلكه بشارتهايى كه مؤمنان با گوش جان مى‌شنوند، و در مشكلات و گرفتاريها در اعماق دل احساس مى‌كنند و آرامش مى‌يابند.

درست است كه در روايات متعددى اين آيه تفسير به زمان فرا رسيدن مرگ شده است، ولى در روايات ديگرى نيز تفسير به معنى گسترده‌ترى كه حال حيات را نيز شامل مى‌شود گرديده‌ [1] و از مجموع اين روايات مى‌توان نتيجه گرفت كه ذكر خصوص حال مرگ به عنوان يك مصداق روشن از اين مفهوم وسيع و گسترده است، و مى‌دانيم تفسيرهايى كه در روايات وارد شده غالبا به صورت بيان مصاديق روشن است.

به هر حال اين بشارتهاى فرشتگان الهى است كه در روح و جان انسان با ايمان و پر استقامت پرتوافكن مى‌شود، در طوفانهاى سخت زندگى به آنها نيرو و توان مى‌بخشد، و در پرتگاهها و لغزشگاهها به آنها ثبات قدم مى‌دهد.

[1] به تفسير نور الثقلين جلد 4 صفحه 546 و 547 روايات شماره- 38 و 40 و 45 و 46 مراجعه شود