آرى شما چنان در قبضه قدرت او و مراقبان مخفى و آشكارش قرار داريد كه حتى ابزارهاى گناه شما گواهانى هستند بر ضد شما! جمعى از مفسران شان نزولى براى اين آيه نقل كرده‌اند كه" سه نفر از كفار قريش و طايفه بنى ثقيف كه جمجمه‌هايى كوچك و شكمى بزرگ داشتند در كنار خانه كعبه اجتماع كرده بودند، يكى از آنها به ديگران گفت: آيا شما فكر مى‌كنيد خداوند سخنان ما را مى‌شنود؟! ديگرى افزود: آهسته! اگر بلند بگوئيم مى‌شنود و اگر آهسته تكلم كنيم نمى‌شود.

ديگرى اضافه كرد: من فكر مى‌كنم اگر صداى بلند را بشنود حتما صداى آهسته را هم مى‌شنود! اينجا بود كه آيه فوق نازل شد [1]

[1] اين حديث را بسيارى از مفسران با تفاوتى در عبارات نقل كرده‌اند از جمله قرطبى، تفسير مجمع البيان، فخر رازى، روح البيان، و مراغى، همچنين در صحيح بخارى و مسلم و ترمذى نيز آمده است، و آنچه در بالا نقل كرديم ترجمه عبارتى بود كه در تفسير قرطبى آمده است (جلد هشتم صفحه 95 57)

[2]" ذلكم" مبتدا" و" ظنكم" خبر آن است، بعضى نيز احتمال داده‌اند كه" ظنكم" بدل است" و ارديكم" خبر ذلكم‌

[3]" ارداكم" از ماده ردى (بر وزن راى) به معنى هلاكت است‌