شناور است، تا درختانى كه دهها متر طول قامت دارند، هر يك داراى نوعى حيات و شرائطى مخصوص به خود مى‌باشند و به همين نسبت مرگهاى آنها نيز متفاوت است، و بدون شك چهره‌هاى حيات متنوع‌ترين چهره‌هاى جهان خلقت و اعجاب انگيزترين آنها است.

مخصوصا انتقال از جهان بيجان به جهان موجودات زنده، و انتقال از جهان حيات به مرگ داراى شگفتيهايى است كه اسرار آفرينش را بازگو مى‌كند، و هر كدام آيتى است از آيات قدرت خدا.

اما قابل توجه اينكه هيچيك از اين مسائل مهم و پيچيده در برابر قدرت او صعوبت و اشكالى ندارد، و به محض اراده و فرمانش صورت مى‌گيرد.

لذا در پايان آيه مى‌فرمايد:" هنگامى كه چيزى را اراده كند تنها به او مى‌گويد موجود باش، او نيز بلافاصله موجود مى‌شود"! (فَإِذا قَضى‌ أَمْراً فَإِنَّما يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ‌).

حتى تعبير به" كن" (موجود باش) و به دنبال آن" فيكون" (موجود مى‌شود) نيز از عدم گنجايش الفاظ است، و الا حتى نياز به جمله كن نيست، اراده خداوند همان و تحقق يافتن موجودات همان‌ [1]

[1] در مورد تفسير جمله" كن فيكون" در جلد اول ذيل آيه 117 سوره بقره صفحه 418 (چاپ جديد) مشروحا بحث كرده‌ايم‌