در پايان آيه به پيامبر ص دستور مى‌دهد كه از شر اينگونه افراد مغرور و خود خواه و بى‌منطق به خدا پناه ببرد، مى‌فرمايد:" اكنون كه چنين است به خدا پناه ببر كه او شنوا و بينا است" (فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ).

هم سخنان بى‌اساس آنها را مى‌شنود و هم توطئه‌ها و اعمال زشتشان را مى‌بيند.

نه تنها پيامبر اسلام ص كه همه رهروان راه حق بايد در طوفانهاى حوادث و در برابر ستيزه‌جويان بى‌منطق خود را به خدا بسپارند.

لذا يوسف پيامبر بزرگ خدا ع هنگامى كه در برابر طوفان سخت هوسهاى زليخا قرار مى‌گيرد مى‌گويد: مَعاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوايَ‌:" به خدا پناه مى‌برم، عزيز مصر صاحب نعمت من است، مقام مرا گرامى داشته، چگونه ممكن است به او خيانت كنم"؟ و در آيات گذشته همين سوره نيز از زبان موسى ع خوانديم: إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَ رَبِّكُمْ مِنْ كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لا يُؤْمِنُ بِيَوْمِ الْحِسابِ‌:

" من به پروردگارم و پروردگار شما پناه مى‌برم از هر متكبرى كه به روز حساب ايمان نمى‌آورد" (مؤمن 27).