نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 20 صفحه : 132
داده نمىشود" ممكن است به اين معنى باشد كه عذر خواهى آنها بيهوده است.
سپس قرآن يكى از موارد يارى رسولان و پيروزى آنها را در پرتو حمايت الهى بر
دشمنان عنوان كرده مىگويد: ما به موسى هدايت بخشيديم و بنى اسرائيل را وارثان
كتاب آسمانى (تورات) قرار داديم" (وَ
لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى الْهُدى وَ أَوْرَثْنا بَنِي إِسْرائِيلَ الْكِتابَ).
هدايتى كه خداوند به موسى ارزانى داشت معنى گستردهاى دارد كه هم مقام نبوت و
وحى را شامل مىشود، و هم كتاب آسمانى يعنى تورات، و هم هدايتهايى كه در مسير
انجام رسالتش به او داده شد، و معجزاتى كه در اختيار او قرار گرفت.
تعبير به ميراث در مورد" تورات" بخاطر اين است كه بنى اسرائيل نسلى
بعد از نسل ديگر آن را در اختيار گرفتند، و مىتوانستند از آن بهرهگيرى كنند
بىآنكه زحمتى براى آن كشيده باشند، همچون ميراثهاى معمولى كه بدون زحمت در اختيار
انسان قرار مىگيرد، هر چند آنها اين ميراث بزرگ الهى را ضايع كردند.
***
در آيه بعد مىافزايد:" اين كتاب آسمانى هم مايه هدايت بود، هم ياد
آورى براى صاحبان عقل" (هُدىً وَ
ذِكْرى لِأُولِي الْأَلْبابِ) [1] تفاوت"
هدايت" و" ذكرى" در اين است كه هدايت در آغاز كار است، اما"
تذكر" به عنوان يادآورى در برابر مسائلى است كه انسان قبلا شنيده و به آن
ايمان آورده اما از صفحه خاطرش محو شده است، و به تعبير ديگر كتب آسمانى هم
[1]" هدى و ذكرى" ممكن
است" مفعول لاجله باشد، و ممكن است" مصدر" به معنى" حال"
يعنى" هاديا و مذكرا لاولى الالباب" بعضى احتمالات ديگرى دادهاند از
قبيل بدل و يا خبر مبتداى محذوف بودن ولى مناسب به نظر نمىرسد
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 20 صفحه : 132