نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 549
او را قبل از تولد مسيح گذاشت.
و يا به خاطر آن است كه خداوند او را از ناپاكى و گناه مسح كرد و پاك گردانيد.
3- قرآن در اين آيه و آيات متعدد ديگر صريحا عيسى را فرزند مريم معرفى كرده تا
پاسخى به مدعيان الوهيت عيسى باشد زيرا كسى كه از مادر متولد مىشود و مشمول تمام
تغييرات دوران جنين و تغييرات و تحولات جهان ماده است چگونه مىتواند خدا باشد؟
خدايى كه از تمام تغييرات و دگرگونيها بر كنار است.
***
در آيه بعد به يكى از فضائل و معجزات حضرت مسيح ع، اشاره مىكند،
مىگويد:" او با مردم در گهواره، و در حال كهولت (ميان سال شدن) سخن خواهد
گفت و او از صالحان است" (وَ
يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلًا وَ مِنَ الصَّالِحِينَ).
همانگونه كه در سوره مريم خواهد آمد، مريم براى رفع اتهام از خودش كه فرزندى
بدون پدر به دنيا آورده بود، به فرمان خدا اشاره به گاهواره نوزادش عيسى ع كرد، او
در همان حال به سخن در آمد و با زبان فصيح و گويا مقام بندگى خويش را در مقابل
خدا، و همچنين مقام نبوت خود را آشكار ساخت، و از آنجا كه غير ممكن است پيامبرى
اين چنين با عظمت از رحم آلودهاى بيرون آيد پاكدامنى مادرش را با اين اعجاز اثبات
نمود.
بايد توجه داشت كه كلمه" مهد" به معنى محلى است كه براى خواب و
استراحت نوزاد آماده مىكنند و نزديك به معنى گهواره در فارسى است با اين تفاوت كه
در گهواره مفهوم جنبش و حركت افتاده است در حالى كه مهد مفهوم عامى دارد و هر گونه
محلى را كه براى نوزاد آماده كنند شامل مىشود.
ظاهر آيات سوره مريم اين است كه او در همان روزهاى آغاز تولدش زبان به سخن
گشود، كارى كه براى هيچ نوزادى عادتا ممكن نيست و اين خود يك معجزه
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 549