[سوره آل‌عمران (3): آيات 45 تا 46]

إِذْ قالَتِ الْمَلائِكَةُ يا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ وَجِيهاً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ (45) وَ يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلاً وَ مِنَ الصَّالِحِينَ (46)

ترجمه:

45- (به ياد آوريد) هنگامى را كه فرشتگان گفتند:" اى مريم! خداوند تو را به كلمه‌اى [وجود با عظمتى‌] از طرف خودش بشارت مى‌دهد كه نامش" مسيح، عيسى پسر مريم" است، در حالى كه در اين جهان و جهان ديگر، صاحب شخصيت خواهد بود، و از مقربان (الهى) است.

46- و با مردم، در گاهواره و در حالت كهولت (و ميان سال شدن) سخن خواهد گفت، و از شايستگان است."

تفسير: بشارت تولد مسيح‌

از اين آيه به بعد به بخش مهم ديگرى از زندگى مريم، يعنى جريان تولد فرزندش حضرت مسيح ع مى‌پردازد و نكات مهمى را در اين رابطه شرح مى‌دهد، نخست مى‌فرمايد: به ياد آور" هنگامى را كه فرشتگان گفتند: اى مريم! خداوند تو را به كلمه‌اى (وجود با عظمتى) از سوى خودش بشارت مى‌دهد كه نامش مسيح عيسى ع پسر مريم است" (إِذْ قالَتِ الْمَلائِكَةُ يا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ‌). [1]

[1] قابل توجه اينكه ضمير در" اسمه" به" كلمة" بر مى‌گردد، در عين حال به صورت مذكر آمده زيرا نظر به معنى و مصداق آن دارد كه حضرت مسيح ع بوده است.