نظر مى‌رسد كه هم شامل محصور است و هم غير محصور.

4- سپس مى‌فرمايد:" اگر كسى از شما بيمار بود و يا ناراحتى در سر داشت (و به هر حال ناچار بود سر خود را قبل از آن موقع بتراشد) بايد فديه (كفاره‌اى) از قبيل روزه يا صدقه يا گوسفندى بدهد" (فَمَنْ كانَ مِنْكُمْ مَرِيضاً أَوْ بِهِ أَذىً مِنْ رَأْسِهِ فَفِدْيَةٌ مِنْ صِيامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُكٍ‌).

" نسك" در اصل جمع" نسيكه" به معنى حيوان ذبح شده است، اين واژه به معنى عبادت نيز آمده است‌ [1] لذا" راغب" در" مفردات"، بعد از آنكه" نسك" را به عبادت تفسير مى‌كند، مى‌گويد: اين واژه در مورد اعمال حج به كار مى‌رود، و" نسيكه" به معنى" ذبيحه" است.

بعضى از مفسران نيز آن را در اصل به معنى شمشهاى نقره مى‌دانند و اينكه به عبادت" نسك" گفته شده به خاطر آن است كه انسان را خالص و پاك و پاكيزه مى‌كند [2] به هر حال ظاهر آيه اين است كه چنين شخصى مخير در ميان اين سه (روزه، و صدقه و ذبح گوسفند) مى‌باشد.

در روايات اهل بيت ع آمده است كه، روزه در اين مورد بايد سه روز بوده باشد، و صدقه به شش مسكين، و در روايتى به ده مسكين، و" نسك" يك گوسفند است‌ [3] 5- سپس مى‌افزايد:" و هنگامى كه (از بيمارى و دشمن) در امان بوديد، كسانى كه‌

[1] مجمع البيان، جلد 1 صفحه 290.

[2] تفسير كبير، جلد 5 صفحه 152.

[3] مجمع البيان، جلد 1 صفحه 291 (شبيه همين معنى درباره روزه و اطعام مسكين در تفسير قرطبى از پيامبر اكرم ص ذيل آيه آمده است).