اللَّه كانك تراه فان لم تكن تراه فانه يراك‌

:" احسان آن است كه خدا را آن چنان پرستش كنى كه گويى او را مى‌بينى و اگر تو او را نمى‌بينى او تو را مى‌بيند" [1] بديهى است هنگامى كه انسان، چنان ايمان به خدا داشته باشد كه گويى او را مى‌بيند و او را در همه حال حاضر و ناظر بداند به سراغ اعمال صالح مى‌رود، و از هر گونه گناه و معصيت خوددارى مى‌نمايد.

[1] تفسير فى ظلال القرآن، جلد اول، صفحه 276.