اصول آن يكى است ولى در سطوح مختلفى پياده مى‌شود و به هنگام ارتقاء به مرحله بالاتر برنامه‌هاى پيشين كنار مى‌رود، در عين اينكه احترام همه آنها محفوظ است.

سپس مى‌افزايد: مؤمنان علاوه بر اين ايمان راسخ و جامع، در مقام عمل نيز" گفتند: ما شنيديم و اطاعت كرديم پروردگارا! (انتظار) آمرزش تو را (داريم) و بازگشت (همه ما) به سوى تو است" (وَ قالُوا سَمِعْنا وَ أَطَعْنا غُفْرانَكَ رَبَّنا وَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ).

" سمعنا" در بعضى از موارد به معنى فهميديم و تصديق كرديم آمده است كه يك نمونه‌اش همين آيه است، يعنى دعوت پيامبرانت را با تمام وجود خود پذيرفتيم و در مقام اطاعت و پيروى در آمديم.

ولى خداوندا! بالاخره ما انسانيم و گاه غرائز و هوسها بر ما چيره مى‌شود و دچار لغزش مى‌شويم، از تو انتظار آمرزش داريم و مى‌دانيم كه سرانجام كار ما به سوى تو است‌ [1] و به اين ترتيب ايمان به مبدأ و معاد و رسولان الهى با التزام عملى به تمام دستورات الهى همراه و هماهنگ مى‌گردد.

[1] بسيارى از مفسران گفته‌اند كه در جمله اخير فعل محذوفى است، و در تقدير" نسألك" يا" نريد غفرانك" بوده است.