اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ‌).

اسلام بر خلاف مسيحيت كنونى كه مى‌گويد:" هر كس كه به رخساره راست تو تپانچه زند رخساره ديگر را به سوى او بگردان" [1] چنين دستورى را نمى‌دهد، چرا كه اين دستور انحرافى باعث جرأت و جسارت ظالم و تجاوزگر است، حتى مسيحيان جهان امروز نيز هرگز به چنين دستورى عمل نمى‌كنند و كمترين تجاوزى را با پاسخى شديدتر، كه آن هم بر خلاف دستور اسلام است جواب مى‌گويند.

اسلام مى‌گويد: در برابر متجاوز، بايد ايستاد، و به هر كس حق مى‌دهد كه اگر به او تعدى شود، به همان مقدار مقابله كند، تسليم در برابر متجاوز مساوى است با مرگ و مقاومت مساوى است با حيات، اين است منطق اسلام.

جالب اينكه آيه مفهوم وسيعى دارد و منحصر به مساله قصاص در مقابل قتل يا جنايات ديگر نيست، بلكه امور مالى و ساير حقوق را نيز شامل مى‌شود.

البته اين موضوع با مساله عفو و گذشت، كه در مورد دوستان يا افراد شكست خورده يا نادم و پشيمان صورت مى‌گيرد، هيچ گونه منافاتى ندارد.

گاهى بعضى از عوام، تصور مى‌كنند كه معنى آيه اين است، اگر كسى فرزند ديگرى را به قتل برساند، مقابله به مثل اجازه مى‌دهد كه پدر مقتول فرزند قاتل را به قتل برساند، و اگر ضربه‌اى بر برادر او وارد كرد، او هم ضربه‌اى بر برادر جانى وارد كند، ولى اين اشتباه بزرگى است، زيرا قرآن مى‌گويد: شخص معتدى و تجاوزگر بايد مجازات شود، (به همان اندازه مجازات شود) نه فرد بى‌گناه ديگر، باز مفهوم اين سخن اين نيست كه اگر كسى خانه شخصى را آتش زد خانه او را آتش بزنند، بلكه مفهومش اين است معادل قيمت خانه را از او بگيرند.

[1] انجيل متى، باب پنجم شماره 39.