نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 219
طاعون فرار
كردند و در بيابان همگى از بين رفتند مدتها از اين جريان گذشت و حزقيل
[1] كه يكى از پيامبران بنى اسرائيل بود از آنجا عبور نمود و از خدا
خواست كه آنها را زنده كند خداوند دعاى او را اجابت نمود و آنها به زندگى
بازگشتند.
تفسير:
چگونه مردند و چگونه زنده شدند؟
اين آيه،
همانگونه كه در شان نزول آمد، اشاره سر بسته و در عين حال آموزندهاى است. به
سرگذشت عجيب يكى از اقوام پيشين، كه بيمارى مسرى و وحشتناكى در محيط آنها ظاهر
گشت، و هزاران نفر، از آن منطقه فرار كردند، مىفرمايد:" آيا نديدى كسانى را
كه از خانه خود از ترس مرگ فرار كردند در حالى كه هزاران نفر بودند" (أَ
لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ خَرَجُوا مِنْ دِيارِهِمْ وَ هُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ
الْمَوْتِ).
مسلم است كه
جمله" أَ لَمْ تَرَ" (آيا نديدى) در اينجا به معنى
آيا نمىدانى است، زيرا در ادبيات عرب هر گاه بخواهند مطلبى را به طور كامل مجسم
سازند و آن را به عنوان يك امر واضح قلمداد كنند مخاطب را با جمله" ا لم
تر" خطاب مىكنند، گر چه مخاطب در اين جمله، پيامبر است، ولى در واقع، منظور
همه افرادند.
گر چه آيه
فوق اشاره به عدد خاصى نكرده، و تنها واژه" الوف" كه به معنى هزارها
است، به كار برده، ولى بعضى از روايات، تعداد نفرات آنها را ده هزار و بعضى هفتاد
يا هشتاد هزار ذكر مىكند [2] سپس به
عاقبت كار آنها اشاره كرده، مىفرمايد:" خداوند به آنها فرمود:
بميريد"
و به آن بيمارى كه آن را بهانه قرار داده بودند مردند (فَقالَ
لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا).
[1]" حزقيل" طبق بعضى از روايات سومين
پيشواى بنى اسرائيل بعد از موسى ع بود.
[2] به تفسير مجمع البيان و قرطبى و روح البيان،
ذيل آيه مورد بحث مراجعه شود.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 219