لا سبحانك- سبحان من اهانك، انى رأيت اللَّه قد اهانك!:" ناسپاسى بر تو باد اى عزى! هرگز منزه نيستى، منزه كسى است كه تو را موهون ساخته! من ديدم خداوند تو را موهون ساخته است" [1] ولى داستان خالد كه قاعدتا بعد از فتح مكه بوده نمى‌تواند از قبيل شان نزول باشد چرا كه تمام سوره" زمر" مكى است، بنا بر اين ممكن است از قبيل تطبيق بوده باشد.

تفسير:" خدا" كافى است!

به دنبال تهديدهايى كه خداوند در آيات گذشته نسبت به مشركان بيان فرمود، و وعده‌هايى كه به پيامبرش داده است در نخستين آيه مورد بحث سخن از تهديدهاى كفار به ميان مى‌آورد و مى‌گويد:" آيا خداوند براى نجات و حفظ بنده‌اش در برابر دشمنان كافى نيست؟ اما آنها تو را به غير او تهديد مى‌كنند و از غير او مى‌ترسانند" (أَ لَيْسَ اللَّهُ بِكافٍ عَبْدَهُ وَ يُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِنْ دُونِهِ‌).

خداوندى كه قدرتش برتر از همه قدرتها است و از نيازها و مشكلات بندگانش بخوبى آگاه است و نسبت به آنها نهايت لطف و مرحمت را دارد چگونه ممكن است بندگان با ايمانش را در برابر طوفان حوادث و موج عداوت دشمنان تنها بگذارد؟ هنگامى كه او پشتيبان بنده‌اش باشد:

و هنگامى كه بخواهد كسى را يارى كند:

[1]" مجمع البيان" ذيل آيات مورد بحث (در" كشاف" و" قرطبى" نيز اين روايت به طور مختصرترى آمده است).