اما جمعى از علما و مفسران اهل سنت آن را از" ابو هريره" از پيغمبر گرامى اسلام ص يا از طرق ديگر روايت كرده‌اند از جمله:

" علامه ابن مغازلى" در" مناقب"،" علامه گنجى" در" كفاية الطالب"" قرطبى" مفسر معروف در تفسيرش،" علامه سيوطى" در" در المنثور" و همچنين" آلوسى" در روح المعانى‌ [1] همانگونه كه قبلا نيز اشاره كرديم اين گونه تفسيرها براى بيان روشنترين مصداقها است، و بدون شك على ع در ميان پيروان و تصديق‌كنندگان پيامبر اسلام ص در صف مقدم جاى دارد و نخستين" صديق" او است.

احدى از علماى اسلام منكر اين واقعيت نيست كه على ع از ميان مردان نخستين كسى بود كه پيامبر ص را تصديق كرد.

تنها خرده‌گيرى كه از ناحيه بعضى شده اين است كه مى‌گويند او در زمانى ايمان آورد كه 10 يا 12 ساله بود و اسلام او در آن زمان رسميت نداشت! ولى اين سخن بسيار عجيب به نظر مى‌رسد، زيرا چگونه چنين چيزى صحيح است با اينكه پيامبر ص اسلام او را پذيرفت، و او را" وزير" و" وصى" خود خطاب كرد، و در كلمات پيامبر ص كرارا از او به عنوان" اول المؤمنين"- يا-" اولكم اسلاما" ياد شده است كه ما مدارك آن را از كتب دانشمندان اهل سنت در جلد هشتم همين تفسير ذيل آيه 10 سوره توبه (صفحه 103 به بعد) مشروحا آورديم.

[1] براى توضيح بيشتر به" احقاق الحق" جلد سوم صفحه 177 به بعد و" المراجعات" صفحه 64 (مراجعه 12) مراجعه شود.