كه علم" جنين‌شناسى" يك دوره كامل توحيد و خداشناسى محسوب مى‌شود، و كمتر كسى است كه ريزه‌كاريهاى اين مسائل را مطالعه كند و زبان به حمد و ستايش آفريننده آن نگشايد.

تعبير به" ظُلُماتٍ ثَلاثٍ‌" (ظلمتهاى سه‌گانه) اشاره به ظلمت شكم مادر، و ظلمت رحم، و مشيمه (كيسه مخصوصى كه جنين در آن قرار گرفته است) مى‌باشد كه در حقيقت سه پرده ضخيم است كه بر روى جنين كشيده شده.

صورتگران معمولى بايد در مقابل نور و روشنايى كامل صورتگرى كنند، اما آفريدگار انسان در آن ظلمتگاه عجيب چنان نقش بر آب مى‌زند و صورتگرى مى‌كند كه همه مجذوب تماشاى آن مى‌شوند، و در جايى كه هيچ دسترسى از ناحيه هيچكس به آن نيست رزق و روزيش را كه براى پرورش و رشد سريع سخت به آن نيازمند است به طور مداوم به او مى‌رساند.

سيد الشهداء امام حسين ع در دعاى معروف" عرفه" كه يك دوره كامل و عالى درس توحيد است به هنگام بر شمردن نعمت و قدرت خداوند به پيشگاه او چنين عرض مى‌كند:

و ابتدعت خلقى من منى يمنى، ثم اسكنتنى فى ظلمات ثلاث:

بين لحم و جلد و دم، لم تشهر بخلقى، و لم تجعل الى شيئا من امرى، ثم اخرجتنى الى الدنيا تاما سويا!:

" آغاز آفرينش مرا از قطرات ناچيز منى قرار دادى، سپس مرا در ظلمتهاى سه‌گانه، در ميان گوشت و پوست و خون ساكن نمودى، آفرينش مرا آشكار نساختى، و در آن مخفيگاه به تطورات خلقتم ادامه دادى، و هيچيك از امور حياتى مرا به من واگذار نكردى، سپس مرا به دنيا كامل و سالم منتقل ساختى" [1] (در زمينه عجائب آفرينش در دوران جنين و مراحل مختلف آن در جلد 2 صفحه 316 به بعد" ذيل آيه 6 سوره آل عمران" و در جلد 14 صفحه 22 به بعد

[1] دعاى" عرفه" (مصباح الزائر ابن طاووس).