و در حكومت، و هم صاحب نعمت فراوان‌ [1]" اواب" از ماده" اوب" (بر وزن قول) به معنى بازگشت اختيارى به سوى چيزى است، و از آنجا كه" اواب" صيغه مبالغه مى‌باشد اشاره به اين است كه او بسيار به سوى پروردگارش بازگشت مى‌كرد، و از كوچكترين غفلت و ترك اولى توبه مى‌نمود.

همه اين پرندگان و كوه‌ها مطيع فرمان داود و همصدا با او و" بازگشت كننده به سوى او بودند" (كُلٌّ لَهُ أَوَّابٌ‌).

ضمير" له" ممكن است به" داود" باز گردد، بنا بر اين مفهوم جمله همان‌

[1]" ايد" جمع" يد" به معنى" دست" مى‌باشد، سپس به مناسبت اين كه دست مظهر قدرت و بخشيدن نعمت و سلطه و مالكيت است، در همه اين معانى به كار رفته است.

[2]" معه" ممكن است متعلق به" يسبحن" باشد، بنا بر اين همصدا شدن كوه‌ها را با داود بيان مى‌كند شبيه آنچه در آيه 10 سوره سبا آمده‌ يا جِبالُ أَوِّبِي مَعَهُ‌ و ممكن است متعلق به" سخرنا" بوده باشد، و در اين صورت مفهوم جمله اين است كه" ما كوه‌ها را مسخر او ساختيم" اما تعبير به" معه" بجاى" له" براى بيان اين نكته است كه اين تسخير در زمينه هماوازى در تسبيح بود.