[سوره سبإ (34): آيات 18 تا 19]

وَ جَعَلْنا بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ الْقُرَى الَّتِي بارَكْنا فِيها قُرىً ظاهِرَةً وَ قَدَّرْنا فِيهَا السَّيْرَ سِيرُوا فِيها لَيالِيَ وَ أَيَّاماً آمِنِينَ (18) فَقالُوا رَبَّنا باعِدْ بَيْنَ أَسْفارِنا وَ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَجَعَلْناهُمْ أَحادِيثَ وَ مَزَّقْناهُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (19)

ترجمه:

18- ميان آنها و سرزمينهايى كه بركت داده بوديم شهرها و آباديهاى آشكار قرار داديم، و فاصله‌هاى متناسب و نزديك مقرر داشتيم (و به آنها گفتيم) شبها و روزها در اين آباديها در امنيت كامل مسافرت كنيد.

19- ولى (اين ناسپاس مردم) گفتند: پروردگارا! ميان سفرهاى ما دورى بيفكن (تا بينوايان نتوانند دوش به دوش اغنيا سفر كنند! و به اين طريق) آنها به خويشتن ستم كردند و ما آنها را اخبار و داستانى (براى ديگران) قرار داديم و جمعيتشان را متلاشى ساختيم، در اين ماجرا آيات و نشانه‌هاى عبرتى است براى هر صابر شكرگزار.

تفسير: چنان آنها را متلاشى كرديم كه ضرب المثل شدند!

در اين آيات بار ديگر به داستان قوم سبا باز مى‌گردد، و شرح و تفصيل بيشترى پيرامون آنها مى‌دهد، و مجازات آنها را نيز مشروحتر بيان مى‌كند،