در آيات ديگرى از قرآن همين معنى با تعبيرهاى ديگر آمده است مانند آيه 117 سوره بقره: و إِذا قَضى‌ أَمْراً فَإِنَّما يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ‌:" هنگامى كه قضا و حكم او به چيزى تعلق گيرد تنها به او مى‌گويد موجود باش او نيز بلافاصله موجود مى‌شود، و مانند آيه 40 سوره نحل" إِنَّما قَوْلُنا لِشَيْ‌ءٍ إِذا أَرَدْناهُ أَنْ نَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ‌:" سخن ما براى چيزى كه مى‌خواهيم ايجاد شود همين است كه مى‌گوئيم موجود باش بلافاصله موجود مى‌شود [1]

با توجه به اينكه" ملكوت" از ريشه" ملك" بر وزن (حكم) به معنى حكومت و مالكيت است و اضافه" واو" و" ت" به آن براى تاكيد و مبالغه مى‌باشد، مفهوم آيه چنين مى‌شود: حاكميت و مالكيت بى قيد و شرط همه چيز به دست قدرت خدا است، و چنين خداوندى از هر گونه عجز و ناتوانى منزه و مبرا است، و در اين صورت احياء مردگان و پوشيدن لباس حيات بر استخوانهاى پوسيده و خاكهاى پراكنده مشكلى براى او ايجاد نخواهد كرد چون چنين است بطور يقين همه شما به سوى او باز مى‌گرديد و معاد حق است!

[1] بحث ديگرى در باره تفسير جمله" كن فيكون" در جلد اول ذيل آيه 117 بقره صفحه 418 آمده است.