به هر حال بعد از نعمت آرامش خاطر كه خمير مايه همه نعمتها، و شرط استفاده از همه مواهب است، به شرح نعمتهاى ديگر پرداخته، چنين مى‌گويد:

" آنها و همسرانشان در سايه‌هاى لذت بخش، بر تختها، در خلوتگاهها تكيه كرده‌اند" (هُمْ وَ أَزْواجُهُمْ فِي ظِلالٍ عَلَى الْأَرائِكِ مُتَّكِؤُنَ‌) [1]" ازواج" به معنى همسران بهشتى، و يا همسران با ايمانى است كه در اين دنيا داشتند و اينكه بعضى احتمال داده‌اند به معنى همطرازان بوده باشد (مانند آيه 22 سوره صافات‌ احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَ أَزْواجَهُمْ‌- ظالمان و همطرازانشان را محشور كنيد) در اينجا بسيار بعيد به نظر مى‌رسد، به خصوص اينكه" ارائك" جمع" اريكه" طبق گفته جمع كثيرى از مفسران و ارباب لغت به معنى تختهايى است كه در حجله‌گاه مى‌باشد [2] تعبير به" ظلال" (سايه‌ها) اشاره به سايه‌هاى درختان بهشتى است كه تختهاى بهشتيان در لابلاى آن قرار گرفته، و يا سايه قصرهاى بهشتى است و همه اينها نشان مى‌دهد كه در آنجا نيز آفتابى وجود دارد ولى نه آفتابى آزار دهنده، آرى آنها در سايه مطبوع درختان بهشتى نشاط و سرور ديگرى دارند.

[1] در تركيب اين آيه احتمالات زيادى داده‌اند ولى از همه مناسبتر اين است كه" هم" مبتدا و" متكئون" خبر و" على الارائك" متعلق به آن و" فى ظلال" نيز متعلق به آن يا متعلق به محذوف است.

[2]" لسان العرب"،" مفردات راغب"،" مجمع البيان"،" قرطبى"،" روح المعانى" و تفاسير ديگر.