مختلف، مورد استفاده قرار گيرد.

و سر انجام نيروى فعال كار كه بتواند از آن مواد بهره‌گيرى كافى كند، و كيفيت لازم را به آنها بدهد، و نيازهاى مختلف كشور را از اين نظر بر طرف سازد.

و مى‌بينيم خداوند اين هر سه موضوع را در اختيار سليمان قرار داده بود، و او نيز به نحو احسن براى رفاه مردم و عمران و آبادانى و امنيت از آنها بهره مى‌گرفت.

اين موضوع اختصاص به عصر سليمان و حكومت او ندارد و توجه به آن امروز و فردا و اينجا و همه جا براى اداره صحيح كشورها ضرورت دارد.

" سليمان هر چه مى‌خواست از معبدها، و تمثالها، و ظرفهاى بزرگ غذا كه همچون حوض‌هاى بزرگ بود، و ديگهاى عظيم ثابت براى او تهيه مى‌كردند" (يَعْمَلُونَ لَهُ ما يَشاءُ مِنْ مَحارِيبَ وَ تَماثِيلَ وَ جِفانٍ كَالْجَوابِ وَ قُدُورٍ راسِياتٍ‌).

كه بخشى از آنها مربوط به مسائل معنوى و عبادى بود، و بخشى با نيازهاى جسمانى انسانها، و جمعيت عظيم لشكريان و كارگزارانش تناسب داشت.

" محاريب" جمع" محراب" در لغت به معنى" عبادتگاه" يا" قصرها و ساختمانهاى بزرگى" است كه به منظور معبد ساخته مى‌شود.

گاهى نيز به قسمت صدر مجلس، يا صدر مسجد و معبد، نيز اطلاق مى‌شود آنچه امروز به آن محراب مى‌گويند كه همان محل امام جماعت است در حقيقت تعبير و معنى تازه‌اى است كه از ريشه اصلى گرفته شده است.

به هر حال از آنجا كه اين واژه از ماده" حرب" به معنى جنگ است علت‌