[سوره فاطر (35): آيات 33 تا 35]

جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَها يُحَلَّوْنَ فِيها مِنْ أَساوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَ لُؤْلُؤاً وَ لِباسُهُمْ فِيها حَرِيرٌ (33) وَ قالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَكُورٌ (34) الَّذِي أَحَلَّنا دارَ الْمُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لا يَمَسُّنا فِيها نَصَبٌ وَ لا يَمَسُّنا فِيها لُغُوبٌ (35)

ترجمه:

33- (پاداش آنها) باغهاى جاويدان بهشت است كه وارد آن مى‌شوند، در حالى كه به دستبندهايى از طلا و مرواريد آراسته‌اند و لباسشان در آنجا از حرير است! 34- آنها مى‌گويند حمد (و ستايش) براى خداوندى است كه اندوه را از ما برطرف ساخت، چرا كه پروردگار ما غفور و شكور است.

35- خداوندى كه با فضل خود ما را در اين سراى اقامت (جاويدان) جاى داد كه نه در آنجا رنجى به ما مى‌رسد و نه سستى و واماندگى!