و كوشش، در نظم و حساب، و در ايثار و فداكارى، در همه اين امور پيشگام باشند در غير اين صورت حق آن را ادا نكرده‌اند.

مخصوصا تعبير به" سابقين بالخيرات" آن چنان مفهوم وسيع و گسترده‌اى دارد كه تقدم در همه جنبه‌هاى مثبت زندگى اعمال نيك را شامل مى‌شود.

آرى حاملان چنان ميراثى تنها چنين كسانى مى‌توانند باشند.

حتى آنها كه به اين هديه بزرگ آسمانى پشت مى‌كنند و حرمتش را نگاه نمى‌دارند به مصداق" ظالم لنفسه" بر خويشتن ستم مى‌كنند، چرا كه محتواى آن چيزى جز نجات و خوشبختى و پيروزى آنها نيست، آن كس كه نسخه شفا بخشى را پشت سر مى‌افكند به ادامه درد و رنج خود كمك كرده است، و آن كس كه به هنگام طى طريق ظلمانى چراغ روشن خود را مى‌شكند خويشتن به بيراهه و پرتگاه سوق مى‌دهد چرا كه خداوند از همگان بى‌نياز و مستغنى است.

در عين حال اين گروه گنهكار نبايد اين حقيقت را فراموش كنند كه آنها نيز به مضمون آيه فوق در زمره" برگزيدگان پروردگار" بوده‌اند و بالقوه اين استعداد را دارند كه مرحله" ظلم" را پشت سر نهاده، به مرحله" مقتصد" و ميانه‌رو گام بگذارند، و از آنجا پرواز كرده به اوج افتخار" سابقين بالخيرات" برسند كه آنها نيز از نظر فطرت و ساختمان روحى برگزيدگان حقند.