بوده باشد، تا آنجا كه حتى در يك نوع ميوه باز اصناف گوناگونى وجود دارد، چنان كه مثلا در انگور شايد بيش از 50 نوع، و در خرما حدود 70 نوع وجود دارد! جالب اينكه در آيه فوق به صورت فعل غائب آمده، سپس به صورت متكلم در آغاز مى‌گويد:" خداوند از آسمان آبى فرستاد" سپس اضافه مى‌كند" ما به وسيله آن ميوه‌هاى رنگارنگى خارج ساختيم" اين طرز تعبير منحصر به اين آيه نيست، در مواردى ديگر از قرآن مجيد نيز همانند آن ديده مى‌شود، گويى بيان جمله نخست درك و معرفت جديدى درباره خدا به مخاطب مى‌دهد، و با اين درك و شناخت در پيشگاه خدا حاضر مى‌شود، و در حضور سخن با آنها مى‌گويد.

در دنباله آيه به تنوع طرقى كه در كوه‌ها وجود دارد، و سبب شناخت جاده‌ها از يكديگر مى‌شود اشاره كرده مى‌گويد:" از كوه‌ها نيز جاده‌هايى آفريده شده به رنگ سفيد و سرخ، با رنگهايى متفاوت و (گاه) به رنگ كاملا سياه" (وَ مِنَ الْجِبالِ جُدَدٌ بِيضٌ وَ حُمْرٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُها وَ غَرابِيبُ سُودٌ) [1] اين تفاوت الوان از يك سو زيبايى خاصى به كوه‌ها مى‌بخشد، و از سوى ديگر سببى براى پيدا كردن راهها و گم نشدن در جاده‌هاى پرپيچ و خم كوهستانى است، و در نهايت دليل است بر قدرت خداوند بر همه چيز.

" جدد" جمع" جده" (بر وزن غده) به معنى جاده و طريق است.

" بيض" جمع" ابيض" به معنى سفيد و" حمر" جمع" احمر" به معنى سرخ است.

" غرابيب" جمع" غربيب" (بر وزن كبريت) به معنى سياه پر رنگ‌

[1] بعضى اين جمله را جمله" استينافيه" دانسته‌اند (" من الجبال" خبر مقدم و" جدد" مبتداى مؤخر است) و بعضى گفته‌اند: در تقدير چنين است: ا لم تر ان من الجبال جدد بيض و حمر مختلف الوانها.