سپس مىافزايد:" خداوند هر چه بخواهد در آفرينش مىافزايد چرا كه او بر
هر چيزى قادر و توانا است (يَزِيدُ فِي
الْخَلْقِ ما يَشاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ).
در اينجا سه سؤال مطرح است نخست اينكه رسالت ملائكه و فرشتگان كه در آيه فوق
آمده در چه چيز است؟ آيا رسالت تشريعى است؟، يعنى همان پيام آوردن از سوى خدا براى
انبيا، يا رسالت تكوينى است؟ يعنى به عهده گرفتن ماموريتهاى مختلف در جهان آفرينش،
چنان كه در بحث نكات به آن اشاره خواهد شد، و يا هر دو جهت است؟
با توجه به اينكه در جمله قبل سخن از آفرينش آسمانها و زمين بود، و در جمله
مورد بحث سخن از بالهاى متعدد فرشتگان است كه نشانههاى قدرت آنهاست، و نيز با
توجه به اينكه عنوان رسالت را براى همه فرشتگان قائل شده (توجه داشته باشيد كه
الملائكه جمعى است كه با الف و لام همراه است و معنى عموم مىدهد) چنين به نظر
مىرسد كه رسالت در اينجا در معنى وسيع و گستردهاى به كار رفته كه هم" رسالت
تشريعى" را شامل مىشود و هم" رسالت تكوينى" را.
اطلاق رسالت بر" رسالت تشريعى" و آوردن پيام وحى به انبياء در قرآن
فراوان است، ولى اطلاق آن بر" رسالت تكوينى" نيز كم نيست.
در آيه 21 سوره يونس مىخوانيم: ان ارسلنا يكتبون ما تمكرون:" رسولان ما
(فرشتگان ما) مكرهاى شما را مىنويسند".
و در آيه 61 انعام مىخوانيم: حَتَّى
إِذا جاءَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنا:
" تا زمانى كه مرگ يكى از شما فرا رسد رسولان ما قبض روح او
مىكنند".
در آيه 31 سوره عنكبوت در مورد فرشتگانى كه مامور در هم كوبيدن سرزمين قوم لوط
بودند آمده است: و لما جاءت رُسُلُنا
إِبْراهِيمَ بِالْبُشْرى
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 18 صفحه : 166