" بگو اولين و آخرين همگى براى وقت روز معينى جمع آورى مى‌شوند.

بنا بر اين منظور از جمله" أُخِذُوا مِنْ مَكانٍ قَرِيبٍ‌" اين است كه اين افراد بى‌ايمان و ستمگر نه تنها نمى‌توانند از حوزه قدرت خدا فرار كنند بلكه خدا آنها را از جايى گرفتار مى‌كند كه بسيار به آنها نزديك است! آيا فرعونيان در امواج نيل كه سرمايه افتخار آنها بود دفن نشدند؟ و آيا قارون در ميان گنجهايش به زمين فرو نرفت؟ و آيا قوم سبا كه داستانشان در همين سوره آمده است از نزديكترين مكان يعنى همان سد عظيمى كه قلب آبادى آنها و مايه حيات و حركت آنان بود گرفتار نگشتند؟ بنا بر اين خدا آنها را از نزديكترين مكان گرفتار مى‌سازد تا بدانند قدرت‌نمايى او را.

بسيارى از پادشاهان ظالم به وسيله نزديكترين افرادشان به قتل رسيدند و نابود شدند، و بسيارى از قدرتمندان ستمگر از درون خانه‌هايشان آخرين ضربت را خوردند.

و اگر مى‌بينيم در روايات فراوانى كه از طرق شيعه و اهل سنت نقل شده اين آيه تطبيق بر خروج" سفيانى" (گروهى كه پيرو مكتب ابو سفيانند و تفاله‌هاى عصر جاهليتند و بر ضد طرفداران حق در آستانه قيام مهدى خروج مى‌كنند) و لشكر او شده است كه آنها به هنگام حركت به سوى مكه به قصد تسخير آن در صحرا گرفتار مى‌شوند، و زمين لرزه شديدى سبب شكافتن زمين و فرو رفتن آنها در آن مى‌شود، در حقيقت بيان يكى از مصاديق" أُخِذُوا مِنْ مَكانٍ قَرِيبٍ‌" است كه آنها از نقطه‌اى كه زير پايشان است گرفتار چنگال عذاب الهى مى‌شوند.

مضمون اين حديث را" ابن عباس" و" ابن مسعود" و" ابو هريره" و" ابو حذيفه" و" ام سلمه" و" عايشه" مطابق آنچه در كتب اهل سنت آمده از پيامبر گرامى‌