يعنى من نيز اگر به حال خود بمانم گمراه مى‌شوم، چرا كه پيدا كردن راه حق از ميان انبوه باطلها جز به مدد پروردگار ممكن نيست، و نور هدايتى كه هيچ گمراهى در آن راه ندارد نور وحى اوست.

درست است كه عقل چراغى است پر فروغ، اما مى‌دانيم كه انسان معصوم نيست، و شعاع اين چراغ نمى‌تواند همه پرده‌هاى ظلمت را بشكافد، پس شما هم بياييد دست به دامن اين نور وحى الهى بزنيد تا از وادى ظلمات در آييد، و در سرزمين نور قدم بگذاريد.

به هر حال جايى كه پيامبر با تمام علم و آگاهيش بدون هدايت الهى به جايى نرسد تكليف ديگران روشن است.

و در پايان آيه مى‌افزايد:" او شنوا و نزديك است" (إِنَّهُ سَمِيعٌ قَرِيبٌ‌).

مبادا فكر كنيد سخنان ما و شما را نمى‌شنود، و يا مى‌شنود اما از ما دور است نه او هم شنواست و هم نزديك بنا بر اين ذره‌اى از گفتگوها و خواسته‌هاى ما از او مخفى نمى‌ماند.