[سوره سبإ (34): آيات 51 تا 54]

وَ لَوْ تَرى‌ إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِنْ مَكانٍ قَرِيبٍ (51) وَ قالُوا آمَنَّا بِهِ وَ أَنَّى لَهُمُ التَّناوُشُ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ (52) وَ قَدْ كَفَرُوا بِهِ مِنْ قَبْلُ وَ يَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ (53) وَ حِيلَ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ ما يَشْتَهُونَ كَما فُعِلَ بِأَشْياعِهِمْ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ كانُوا فِي شَكٍّ مُرِيبٍ (54)

ترجمه:

51- اگر ببينى هنگامى كه فريادشان بلند مى‌شود، اما نمى‌توانند (از چنگال عذاب الهى) بگريزند، و آنها را از مكان نزديكى (از آنجا كه حتى انتظارش را ندارند) مى‌گيرند (از درماندگى آنها تعجب خواهى كرد).

52- و (در آن حال) مى‌گويند ايمان آورديم، ولى چگونه مى‌توانند از فاصله دور به آن دسترسى پيدا كنند؟! 53- آنها پيش از اين (كه در نهايت آزادى بودند) به آن كافر شدند (و نسبتهاى ناروا به آن مى‌دادند) و از مكان دور دستى به جهان غيب پرتاب مى‌شدند (بى مطالعه در باره آن قضاوت مى‌كردند).

54- (سرانجام) ميان آنها و آنچه مورد علاقه‌شان بود جدايى افكنده شد، همانگونه كه به پيروان (و هم مسلكان) آنها از قبل عمل گرديد چرا كه آنها در شك و ترديد بودند.

تفسير: آنها راه فرار ندارند

در آيات مورد بحث كه آخرين آيات" سوره سبا" است با توجه به بحثهايى‌